ROEK Corvus frugilegus

In 1998 zijn in 806 kolonies 56.770 paren geteld. Ontbrekende telgegevens uit 33 bestaande kolonies (vooral in Groningen en Midden-Brabant) omvatten naar schatting 2580 paren. Het landelijk totaal komt op 59.500 paren. In vergelijking met de afgelopen jaren is sprake van stabilisatie. De verspreiding van de Roek beperkt zich grotendeels tot de oostelijke helft van Nederland, met uitlopers naar het westen in Utrecht, langs de Grote Rivieren en in westelijk Noord-Brabant. Een strook ter breedte van 30-50 km vanaf de Noordzee is vrijwel onbewoond (figuur 1).
In 1995-98 is het aantal roekenkolonies (waarvan tellingen werden ontvangen) fors toegenomen van 620 tot 806. In dezelfde periode stabiliseerde de landelijke populatie rond de 58.000- 60.000 paren. Vanaf 1996 is het gemiddelde aantal nesten per kolonie gedaald van 86 naar 70 (figuur 2). In Friesland bijvoorbeeld, worden bepaalde grote kolonies almaar groter, terwijl andere verdwijnen. Elders blijken grote kolonies van het ene op het andere jaar plotseling verlaten (zie de laatste twee kolonies onderaan in de tabel). Vaak zien we in de omgeving van zo'n verlaten kolonie talrijke nieuwe vestigingen opduiken of bestaande kolonies in aantal toenemen. Deze cijfers tonen duidelijk een versnippering van roekenkolonies aan. Menselijke verstoring lijkt de meest aannemelijke oorzaak. Verstoring van kolonies leidt in de meeste gevallen tot verplaatsing en soms ook vergroting van het probleem, want al snel treden in de nieuwe vestigingen dezelfde problemen op. Voor informatie over roekenbestrijding wordt verwezen naar Van Dijk (1999).