(Artikel uit Gelderlander 3 juni 2003)

Hongerig tikken Gerrit en Dolf op het raam

Door HAI VOETEN

WAMEL - Wil van Well vond na een storm een jonge roek onder een grote boom op zijn erf. Hij doopte het beestje Gerrit en nam hem liefdevol op. Nog geen half uur later meldde hongerige broer Dolf zich ook bij de kooi.

 
Marga van Well met Dolf en Gerrit. Foto: Jan Rikken

Marga van Well probeert het getik op de ramen te overstemmen. Maar de piepjonge roeken Gerrit en Dolf gunnen haar geen rust totdat ze hun voer hebben gehad. Honger hebben de roekbroertjes. En ze zijn de afgelopen weken goed verzorgd. Verwend zelfs. Daarom weten ze dat het drammerige getik met hun snavels effect heeft. Marga van Well staat op van de keukentafel en stapt het erf van de boerderij aan de Waalbandijk in Beneden-Leeuwen op. De roeken zitten boven elkaar in een geïmproviseerd surrogaatnest klaar om zich culinair te laten verwennen.

De zwartgevleugelde jonkies logeren sinds vorige maand in Wamel. Marga's man Wil van Well vond een van de twee nestbewoners onder een grote boom. Een forse storm had flink huisgehouden in de roekenkolonie die de boom in gebruik heeft genomen als vogeltorenflat. 

Marga staat aan de rand van haar tuin aan de Waalbandijk: "Hier ontdekte Wil de eerste roek. Hij had al eerst een nest gezien dat klaarblijkelijk uit de boom was gevallen. We hebben een kooi gehaald waar we Gerritje hebben ingestopt. Even later kwam de ander erbij, die hebben we Dolf genoemd."

Het roekenduo had dubbel geluk. Niet alleen overleefden de gevederde broeders hun eerste duikvlucht zonder vliegervaring, ze landden ook nog eens in de schoot van dierenliefhebbers. Marga: "Ze waren nog heel klein en konden niet vliegen. Ik had geen idee wat we ze te eten konden geven. Navraag leerde dat ze graag kattenbrokjes lusten." 

In een kommetje met water heeft ze brokjes geweld. Met de hand voert ze de vogels die luid krassend om voorrang vragen. Het voer dat in hun wijd opengesperde keel verdwijnt, dempt het gekras even. Met een spuitje voorziet Marga de vogels van water. "Zeker als het zo warm is, moeten ze goed drinken."

De Wamelse laat een fotootje zien van haar oudste zoon Niels (10) met de twee roeken op zijn schouders. "Niels en Rob (8) vinden het ook prachtig. Net als de hond Max en de katten Micha en Tommy. De roeken zijn heel tam. Ze komen gewoon bij je zitten. De beestjes zijn heel hard gegroeid. Er zijn al ook flink wat pakken kattenvoer doorheen gegaan."

De roeken hebben de eerste week in een kooi doorgebracht. Nu zitten ze buiten en zoeken ze schaduw op een door Wil van Hell gemetselde muur van antieke bakstenen. In de muur is een oude naamsteen verwerkt van de Wamelse R.K. Vriendenkring.

Witte vlekken op vensterbank, tafel, muur en zitbank laten zien waar de vogels zich nog meer ophouden. "Dat boenen we wel weer een keer schoon", lacht de gastvrouw.

Even was Marga bang dat de nieuwe huisdieren net als het pluimvee van de buren geruimd zouden moeten worden. 

"We hebben de ruimploeg koffie aangeboden. De roeken had ik verstopt in huis. Ik was bang dat ze die ook zouden meenemen. Gelukkig hoorden ze het krassen niet vanuit het huis. Later hoorde ik pas dat ze sowieso niet weg hoefden vanwege de vogelpest."

De roeken blijven waarschijnlijk bij de Van Wells wonen, zegt Marga. 

"Ze horen er helemaal bij."