De
roekenproblematiek is mij bekend. Voor de aanpak hiervan maakt de Flora-
en faunawet onderscheid in overlast en schade.
Het
bestrijden van overlast door vogels is geen grond waarop een ontheffing
verleend kan worden van de Flora- en faunawet. De Europese Vogelrichtlijn
staat dit niet toe. Bij de implementatie van de Vogelrichtlijn in de Nederlandse
wetgeving heb ik de grenzen van de interpretatieruimte maximaal opgezocht.
Een verruiming van de mogelijkheden voor het bestrijden van overlast is
binnen het kader van de huidige Vogelrichtlijn niet mogelijk.
Het
is wel mogelijk ontheffing te verlenen voor het bestrijden van belangrijke
schade aan de landbouw door roeken. Gedeputeerde Staten kunnen hier zelfs
een vrijstelling voor verlenen. In het geval van een kolonie van roeken
is het daarom verstandig als de gemeente in beeld brengt waar en waarop
de dieren foerageren. Als daarbij sprake is van schade aan landbouw kan
gebruik gemaakt worden van een ontheffing of vrijstelling van Gedeputeerde
Staten. De gemeente kan dan actie ondernemen tegen de omvang van de kolonie.
De
bestrijding van schade aan de landbouw door roeken kan als integraal onderdeel
opgenomen worden in een faunabeheerplan. Dit is een instrument van de Flora-
en faunawet waarmee voorkomen kan worden dat de bestrijding ad-hoc
gebeurt, waardoor het probleem zich alleen maar verplaatst. In een dergelijk
plan kan ook worden opgenomen waar roeken bestreden worden en waar ze ongemoeid
gelaten worden.
Een
faunabeheerplan wordt opgesteld door een faunabeheereenheid. Het plan geldt
voor het gehele grondgebied van dit samenwerkingsverband, waardoor ook
bestrijding van roeken binnen de bebouwde kom mogelijk is.
Gedeputeerde
Staten verlenen een ontheffing op basis van een goedgekeurd faunabeheerplan.
Als er nog geen faunabeheerplan is opgesteld kunnen Gedeputeerde Staten
wel een ontheffing verlenen. In dat geval is het aan gemeenten en provincies
om hierover het overleg op te starten.
De
staatssecretaris van Landbouw, Natuurbeheer
en
Visserij,
G.H.
Faber
|
